Pravoslavni hrišćani danas obilježavaju Mitrovske zadušnice, koje padaju uoči praznika Svetog velikomučenika Dimitrija.

Na Zadušnice se u pravoslavnim crkvama služi Sveta liturgija i parastos na kojem sveštenik vinom preliva žito, a poslije službe ljudi obilaze groblja.

Na grobovima se pale svijeće, a sveštenici obavljaju pojedinačne parastose i čitaju molitve za umrle. Ako nije moguće otići na grob pokojnika, njima se služi pomen u crkvi.

Prema učenju Crkve, na Zadušnice se vjernici mole u hramovima i na grobljima za pokoj duša umrlih, a čine i milostinju.

Zadušnice uvijek padaju u subotu, kada se organizuju i bogosluženja posvećena upokojenima, jer je Hristos dan uoči Vaskrsenja, koje se uvijek slavi u nedelju, proveo u grobu.

U crkvi se na Zadušnice pominju i riječi Svetog Jovana Zlatoustog, jednog od najvećih bogoslova četvrtog vijeka hrišćanske propovjedi:

"Pomozite pokojnima i pominjite ih. Ne oklijevajte da pomognete onima koji su otišli i prinesite vaše molitve za njih".

ŠTA SE "VALJA", A ŠTA NE

Običaj u Srbiji je da se na zadušnice na groblje odnosi hrana, koja se servira na grobu.

U nekim mjestima na grob se iznosi žito, negdje se peku kolači od bijelog brašna, takozvane prosfore, nosi se pita, pecivo.

Na groblje se iznose i kafa, voda, rakija, pivo i vino… U nekim mjestima služe se kuvana jaja i pečenje.

Pravilo je da se nosi onoliko svijeća koliko se mrtvih pominje.

Vjeruje se da hranu sa groba ne valja odbiti, jer se smatra za veliki grijeh i uvredu mrtvima ako bi je neko odbio. Dovoljno je, kažu, da se okusi makar jedan zalogaj.

Zadušnice četiri puta u godini

U crkvenoj godini postoje četiri opšta zadušna dana: Zadušnice pred Vaskršnji post (uoči početka Velikog posta), Duhovske zadušnice (uoči praznika Svete Trojice), Miholjske zadušnice (uoči Miholjdana) i Mitrovske zadušnice (uoči Mitrovdana).