Virus Zapadnog Nila koji prenosi domaći kuleks pipiens komarac, registrovan je kod ljudi u Srbiji.
Na osnovu podataka dostavljenih Institutu za javno zdravlje Srbije “Dr Milan Jovanović Batut” od strane Nacionalne referentne laboratorije za ARBO viruse i hemoragične groznice Instituta za virusologiju, vakcine i serume “Torlak” na teritoriji Srbije do 26. jula 2023. godine registrovana su dva potvrđena slučaja oboljevanja od groznice Zapadnog Nila u humanoj populaciji.
Oboljele osobe su sa teritorija Zapadnobačkog i Južnobačkog okruga – navode u Institutu za javno zdravlje Srbije “Dr Milan Jovanović Batut”.
Groznica Zapadnog Nila prethodno je već otkrivena u tri zemlje i to u Grčkoj, Mađarskoj i u Italiji. Prema najnovijem izvještaju Instituta za javno zdravlje Srbije “Dr Milan Jovanović Batut” do 19. jula u ove tri zemlje otkriven je po jedan slučaj virusa Zapadnog Nila.
U Srbiji je, inače, u toku intenzivni nadzor nad Groznicom Zapadnog Nila, a nadležni očekuju da se ovo oboljenje pojavi baš u toku ovog mjeseca.
Groznica Zapadnog Nila je sezonsko oboljenje koje se prenosi ubodom zaraženog komarca.
– Glavni vektor, odnosno prenosilac virusa Zapadnog Nila je Culex pipiens, vrsta komarca koja je odomaćena i kod nas. Sezona transmisije virusa Zapadnog Nila u Srbiji uobičajeno traje od juna do novembra mjeseca – podsjećaju u Institutu “Batut”.
Epidemiolog Slavica Maris, načelnik Jedinice za zarazne bolesti u Gradskom zavodu za javno zdravlje ranije je objasnila da je Zapadni Nil prvi put izolovan i identifikovan 1937. godine u slivu Zapadnog Nila, u oblasti Ugande.
– Nakon otkrivanja virus se proširio sa Afričkog kontinenta na Bliski istok, dijelove Azije i Australije, centralnu i istočnu Evropu i Mediteran. Danas je ovaj virus najrasprostranjeniji arbovirus na svijetu. Cirkulacija virusa Zapadnog Nila je prisutna na Evropskom kontinentu od 60-tih godina prošlog vijeka, ali se povećanje broja oboljelih ljudi bilježi u posljednje dvije decenije i ima tendenciju porasta u budućnosti. Faktori koji su doprinijeli ovakvoj epidemiološkoj situaciji su klimatske promjene, intenzivan međunarodni saobraćaj, širenje uzročnika i vektora na nova geografska područja, češće izlaganje ljudi divljim životinjama i insektima, promjene u mikroorganizmima (rezistencija na antimikrobne lijekove, porast virulencije) – objašnjava ona.
Prema njenim riječima, primarni rezervoar zaraze su mnoge vrste ptica (gavrani, vrane, svrake, čavke i dr.) kod kojih je infekcija najčešće asimptomatska (bez simptoma bolesti).
– U endemskim krajevima virus se održava između ptica koje su zaražene i komaraca koji se hrane krvlju ptica. Glavni vektor groznice Zapadnog Nila je komarac iz roda Culex ali i komarci drugih rodova kao što su: Aedes, aegypti, Aedes albopictus, Anopheles podložni su zaražavanju. Do sada je virus Zapadnog Nila izolovan kod 43 vrste komaraca. Komarci se zaraze prilikom sisanja krvi zaraženog domaćina. Inficirani komarci doživotno prenose uzročnika – kaže dr Maris.
